Εις Μνήμην ΙΙ, 1955

Ο Ελληνοαμερικανός Θεόδωρος Στάμος υπήρξε ένα από τα πιο διακεκριμένα και δραστήρια μέλη της ομάδας των καλλιτεχνών που δημιούργησαν τη Σχολή του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού της Νέας Υόρκης. Ακολούθησε ανάλογη πορεία με τα άλλα μέλη της ομάδας ξεκινώντας από συνθέσεις με βιόμορφα στοιχεία, όπως αυτή που σχολιάζουμε, για να καταλήξει στα μεγάλα μονοχρωματικά πεδία. Μια απροσδιόριστη βιόμορφη φόρμα που παραπέμπει σε θαλάσσια όντα αιωρείται σ’ ένα χώρο που μοιάζει με βυθό. Με ελαφρές διακυμάνσεις του τόνου και του χρώματος, περνώντας από τα ψυχρά στα θερμά, ο καλλιτέχνης καταφέρνει να εμψυχώσει ζωγραφικά την επιφάνεια του πίνακα.